دومين سالگرد

دو ساله که روزگار نبودنت را به روخم  میکشه

دو سال گذشت

دو سال از پرواز آسمانيت گذشت

دوساله كه ندارمت 

دوساله كه نديدمت و صداي دلنشينت را نشنيدم

دوساله كه فيلمي كه ازت دارم رو ميبينم و صدات رو گوش ميدم

دوسالي كه تو حرف  دو سال بود

اما براي من چندين سال گذشت

تو اين دو سال خيلي اتفاقها افتاد

مهناز و محمدرضا  يه نفر به جمعشون اضافه شد

مهناز حضور تو مادر مهربونم رو كم داشت اون روزى كه مادر شد

دستهاي نوازشگر تو را كم داشت و اون نوزاد آغوش گرم و نگاه خندان تو رو كم.داشت

ميبيني مامان حتى هانا هم حضور تو رو كم داشت

هنوزم كه هنوزه وقتى ميرم خونه دلم ميگيره 

هنوز انگار منتظرم وقتى ميام خونه تو رو تو خونت ببينم

چقدر روزهاى خوب با تو بودن زود تموم شد و من دختر ناسپاست قدر تو مادر را ندانستم

 دو تا بهار گذشت بدون تو ،و سه تا روز مادر گذشت بدون تو

سهم تو از كادوى روز مادر و عيدى شده خيرات ،شده يه گلدون 

حق تو اين نبود .حق تو اين نبود كه انقدر زود برى به خواب ابدى

و من رو با تنهاييهايم تنها بزارى

خیلی زود تنهام گذاشتی

دوساله که حرفهام را میام سر مزارت میزنم

دوساله عیدو روز مادر میام سر مزارت اونم با خیرات با گل

مامان خسته شدم از نبودنت

خسته شدم جای خالیت رو دیدن و دم نزدن

خسته شدم از بس تو تنهاییم باعکست حرف زدم و گریه کردم

کاش ای کاش همه اینها کابوس بود

کاش رفتنت برگشتی هم داشت

نمیدونم چند تا از این سالها باید بگذره تا بدون تو سرکنم

کاش میشد من را هم با خودت ببری منم بیام آروم کنارت بخوابم

دوست دااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااارم مامانم و عزیزترینم

روحت شاد مامان گلم

[+] نوشته شده توسط زهره در 6:47 | |