پنجمین سالگرد

قلبم بی تابانه بهانه کسی را میکند که بارسفر بسته ورفته

رفته و چقدر زود از یاد برده که

نگاهی بی صبرانه منتظر نگاههای اوست

که چقدر اغوشی تشنه بغل های اوست

با این قلب دیوانه من باید رنج بکشد و صبوری کند

تا از یاد برد صاحبش را

تا عشقی که سراسر وجودش را به لرزه می انداخت را فراموش کند

و فراموش کند که روزی کسی بود

که برایش زندگی بود

به همین زودی ۵سال از پرکشیدنت گذشت

و من هنوز داغم از رفتنت

و عادت نکردم به نبودنت

دوستت دارم مامان

[+] نوشته شده توسط زهره در 16:30 | |